มนุษย์ป้านางหนึ่งจำเป็นต้องเดินทางไปต่างประเทศเพื่อติดต่องานให้กับบริษัท ซึ่งงานนี้เธอจำเป็นต้องฉายเดี่ยว ด้วยงบประมาณของบริษัทที่จำกัด ทำให้เธอไม่อาจพาผู้ช่วยของเธอไปกับเธอได้ ผู้ช่วยของเธอทำได้แค่เพียงขับรถมาส่งในตอนเช้าก่อนไปทำงาน แต่ไฟลท์ของเธอจะออกเดินทางประมาณ 11 โมง ทำให้เธอมีเวลา เดินช้อปปิ้ง ภายในสนามบิน ตามแบบฉบับมนุษย์ป้าอย่างเธอเหมือนกับทุกๆครั้งนั่นเอง

หลังจากที่เดินช้อปปิ้งจนเมื่อย และไม่ได้มีของชิ้นใดถูกใจเลย เธอจึงตัดสินใจที่จะมานั่งรอขึ้นเครื่อง ในบริเวณที่สายการบินได้จัดเตรียมไว้ให้ ระหว่างเดินทางมายังจุดนั่งรอเครื่อง เธอได้แวะซื้อ หนังสือ พร้อมด้วย คุ้กกี้ 1 ถุง เพื่อเอามานั่งอ่านเพื่อรอเวลาขึ้นเครื่องนั่นเอง

และเธอก็ได้พบกับความแปลกใจ ที่เพื่อนร่วมไฟลท์ของเธอในวันนี้ต่างก็มานั่งรอกันอยู่เต็มไปหมด ทำให้เธอจำเป็นต้องมองหาที่นั่งที่เหมาะๆ กับการนั่งอ่านหนังสือ หม่ำคุ้กกี้แบบชิลๆ ในสไตล์ของเธอ และก็ได้พบกับที่นั่งทำเลเหมาะตามต้องการ เธอจึงปรี่รีบเดินเข้าไปนั่งทันที

ที่นั่งของเธอเป็นทำเลที่ดีทีเดียว เพราะนั่งหันหน้าไปทางประตูทางออก ใกล้ๆกับเค้าเตอร์ของสายการบิน ซึ่งถ้าถึงเวลา เธอก็สามารถลุกขึ้นมาต่อแถวเป็นคิวแรกๆได้ไม่ยากเย็นนัก และในที่นั่งข้างๆ ก็มีนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ ท่าทางดูดี นั่งอยู่ในม้านั่งเดียวกัน เธอจึงจัดแจงนำหนังสือขึ้นมาอ่าน เพื่อรอเวลาต่อไป

หลังจากที่เธอเริ่มอ่านหนังสือไปเรื่อยๆ พร้อมหยิบคุ้กกี้ในถุงที่วางอยู่ข้างตัว กินพอเพลิน ก็ได้พบกับความประหลาดใจอีกครั้ง เมื่อหนุ่มใหญ่นักธุรกิจ ที่นั่งข้างๆ เธอ ก็หยิบคุ้กกี้ในถุงเดียวกับเธอกินเช่นกัน โดยไม่ได้ขออนุญาตเธอแม้แต่น้อย ซึ่งทำให้มนุษย์ป้าอย่างเธอ เริ่มมีอาการหงุดหงิดใจ ทั้งๆที่วันนี้เธออารมณ์ดีมาตั้งแต่เช้า และคิดในใจว่า คนเรานี่ภายนอกดูดี แต่ทำไมไม่มีมารยาทเอาซะเลย แต่ไม่เป็นไร แค่ชิ้นสองชิ้น ถือว่าช่วยลดปริมาณแป้งที่เธอต้องกินเข้าไปละกัน จะได้ไม่อ้วน

แต่เหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่มนุษย์ป้าเข้าใจ เพราะไม่ใช่แค่เพียงชิ้นสองชิ้นอย่างที่เธอคาดไว้ เพราะทุกๆครั้งที่เธอหยิบคุ้กกี้ 1 ชิ้น  เขาก็หยิบอีก 1 ชิ้นตามสลับกันไปแบบนี้ ทำให้เธอเริ่มหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก และคิดว่า หนุ่มใหญ่คนนี้ช่างเป็นคนมารยาทไม่ดีเอามากๆ แม้แต่มองหน้า เธอก็ไม่อยากจะมองแล้ว ถึงแม้จะแต่งตัวดูดีก็ตาม และเหตุการณ์ก็ผ่านไปจนถึงที่คุ้กกี้ชิ้นสุดท้ายในถุง ซึ่งโชคร้าย กลับมาเยือนทางฝั่งของเธอ เพราะคุ้กกี้ในมือเธอยังไม่ทันหมด แต่หนุ่มนักธุรกิจมารยาททราม ก็ได้หยิบคุ้กกี้ชิ้นสุดท้ายไปแล้ว ซึ่งสร้างความโกรธแค้นให้กับเธอเป็นอย่างมาก เพราะเธอตั้งใจที่จะเป็นคนหยิบชิ้นสุดท้ายนั้นให้ได้

แต่นักธุรกิจคนนั้น ก็หันหน้ามาและยิ้มให้กับเธอ พร้อมกับแบ่งคุ้กกี้ชิ้นสุดท้ายให้เธอครึ่งนึง ซึ่งเธอก็รับไว้ด้วยความโกรธและเสียดายที่เธอไม่ได้เป็นคนกินชิ้นสุดท้ายชิ้นนั้นเพียงคนเดียว แถมยังมาเจอคนโรคจิตที่ไม่มีมารยาท มายิ้มเยาะเย้ยเธออีกด้วย เธอจึงปิดหนังสือเก็บใส่กระเป๋าถือของเธอ เพราะตอนนี้เธออยู่ในอารมณ์โกรธมากๆ จนอ่านหนังสือไม่รู้เรื่องแล้วนั่นเอง

โชคเข้าข้างมนุษย์ป้าบ้างแล้ว ที่พนักงานของสายการบิน ประกาศให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่อง เธอจึงไม่ต้องทนนั่งกับคนไม่มีมารยาทอย่างผู้ชายคนนี้อีกต่อไป เธอรีบก้าวออกไปเป็นคนแรก เพื่อที่จะได้ไปนั่งสงบในเครื่องบิน เผื่อจะมีเครื่องดื่มเย็นๆ ให้เธอได้สบายใจขึ้น และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เมื่อเธออยู่บนเครื่อง พร้อมเดินทาง เธอก็อารมณ์ดีขึ้น จึงตัดสินใจหยิบหนังสือมาอ่านต่อ

แต่แล้วเธอก็ต้องตกใจอีกครั้งในวันนี้ เพราะเมื่อเธอได้เปิดกระเป๋าถือเพื่อที่จะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน เธอได้พบกับถุงคุ้กกี้ของเธอ ยังอยู่ และยังไม่ได้แกะถุงเลยแม้แต่น้อย ซึ่งนั่นก็เท่ากับว่า ที่เธอกินจนชิ้นสุดท้ายนั่นไม่ใช่คุ้กกี้ของเธอ แต่กลับเป็นของชายผู้นั้นนั่นเอง และเธอก็ได้นึกถึงความคิดต่างๆ ที่เธอต่อว่าไป ที่จริงๆ แล้วคนที่ไม่มีมารยาทสุดๆ นั้นกลับกลายเป็นเธอเอง แถม ชายผู้นั้น กลับไม่ได้รู้สึกต่อว่าอะไรเธอแม้แต่นิดเดียว แม้แต่คุ้กกี้ชิ้นสุดท้าย เค้าก็ยังมีน้ำใจแบ่งให้เธอครึ่งนึง และยังยิ้มให้เธออีกต่างหาก

เธอรู้สึกผิดขึ้นมาทันที แต่ก็สายไปแล้วที่จะกล่าวคำขอโทษกับชายผู้นั้น เพราะมองไม่เห็นชายคนนั้นตอนขึ้นเครื่องหรือแม้แต่ตอนต่อแถวของเที่ยวบินนี้เลย ซึ่งเค้าคงเดินทางกับสายการบินอื่นไปแล้วเช่นกัน

อ่านแล้วเพื่อนๆ ได้อะไรจากเรื่องเล่าเรื่องนี้กันบ้าง