สวัสดีครับ โพสต์นี้น่าจะเป็นจุดเริ่มต้นของหัวข้อ ฝึกหมา ในบล็อกของผมเลยครับ เรื่องของเรื่องก็เกิดจาก ที่สนใจพาแจนไปงานมีทติ้งของหมาๆ พันธุ์ เชดแลนด์ชีพด๊อก หรือ เชลตี้ น้องหมาต้อนแกะพันธุ์เล็ก ซึ่งเอาจริงก็แค่อยากพาแจนไปเจอคอมมูหมาเยอะๆ เท่านั้นแล่ะครับ แต่สุดท้ายมีหมาหัวเน่า 1 ตัว ที่พี่น้องในคอกมีบ้านอยู่หมดแล้วเหลือตัวเดียว ไม่มีใครต้องการ 5555+ เอาจริงๆ เจ้าของฟาร์มตั้งใจจะเก็บไว้เอง แต่สุดท้ายใจอ่อนยอมให้ย้ายบ้านมาอยู่กับผม มอมแมมเป็นหมาที่มีพี่น้องทั้งหมดรวม 3 ตัว คอกนี้เป็นเด็กผู้ชายล้วน บอยแบนด์ไปเลย เจ้าของฟาร์มเลยจับเอาชื่อเหล่าหนุ่มๆ จาก boyband ยุค 2000 มาตั้งชื่อ ก็จะมี Brian, Howie, Madai จากวงไหนบ้างผมก็ไม่แน่ใจ แต่โดยรวมๆ ทั้ง 3 หนุ่มก็สมควรเป็นหนุ่มอินเตอร์ เพราะว่า พ่อเค้าเป็นหนุ่มเมกันอิมพอร์ตมา ส่วนด้านแม่นั้น

เป็นเรื่องที่เขียนขึ้นจากคำพูดในหนังเรื่องนึงเมื่อหลายปีก่อน (หลายคนน่าจะรู้จักดีแล่ะ) เป็นเรื่องของการที่ตัวร้ายในหนังได้วางแผนการก่อการร้ายให้กับรัฐบาล ซึ่งถ้าเราเองในฐานะที่เสพข้อมูลทั้งข่าวสาร ทั้งภาพยนตร์ต่างๆ ก็จะคิดไปว่า การก่อการร้ายก็คงหมายถึง การวางระเบิด การสังหารหมู่ การใช้ความรุนแรง หรือแม้แต่การใช้เทคโนโลยี ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนนั้นดำเนินไปด้วยความยากลำบาก เอาจริงมีภาพยนตร์หลายๆ เรื่องที่ทำแบบนั้นอยู่ตลอดมา แต่ผมมาสะดุดตรงตัวร้ายตัวนึง ที่พูดถึงการก่อการร้ายเอาไว้ชัดเจนมาก และที่สำคัญ ผมว่ามันร้ายแรงกว่าการวางระเบิด หรือ ปล่อยอาวุธเชื้อโรคสู่สังคมอีก ว่าด้วยเรื่องของการก่อการร้ายแบบเดิมๆ ที่เราคุ้นเคยในหนังเรื่องต่างๆ ถ้าระดับจักรวาลแบบทานอสเลยก็คือ ทำให้คนทั้งจักรวาลหายวับไปทันที ครึ่งหนึ่ง หรือแบบในหนังทั่วๆไป ที่แฮคเข้าระบบต่างๆ เช่นระบบการจราจร ระบบการสื่อสาร และระบบทางการเงินของประเทศ สิ่งที่ได้รับทันที คือ ความจลาจล ความวุ่นวาย ความสูญเสีย แต่สิ่งหนึ่งที่เข้ามาทดแทนทันที ก็คือประชาชนในฐานะเหยื่อ ก็จะมีการรวมใจ และร่วมใจกันช่วยบรรเทาภัยต่างๆ แบบเป็นหนึ่งเดียวมากขึ้น ที่เคยทะเลาะกันก็อาจจะช่วยกันในช่วงเวลาที่เกิดการก่อการร้าย หรือถ้าเป็นหนังซุปเปอร์ฮีโร่ ก็คือทุกคนจะเฮกับการช่วยเหลือต่างๆของซุปเปอร์ฮีโร่ เรื่องนั้นๆ แต่เอาเข้าจริง